مقایسه تأثیر آموزش خانواده- مدار و فرد- مدار بر کنترل فشارخون و سبک زندگی مددجویان

¯چکیده زمینه: پرفشاری خون مهم ترین عامل خطرزای قابل اصلاح بیماری های قلبی- عروقی است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه تأثیر آموزش فرد - مدار و خانواده مدار بر کنترل فشارخون و سبک زندگی مددجویان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 91 مددجو با فشارخون بالاتر یا مساوی 90/140 (تحت پوشش مرکز تحقیقات جمعیتی زنجان) در سال های1384 تا 1385 انجام شد. بیماران به روش غیرتصادفی در دو گروه مداخله خانواده- مدار (49 نفر) و فرد- مدار (42نفر) قرار گرفتند. مداخله شامل مشاوره جهت بهبود سبک زندگی و پی گیری مداخله های پزشکی بود. داده ها با آزمون های آماری رتبه ای ویلکاکسون، مجذور کای، من ویتنی، تی و تی زوج تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بعد از مداخله میانگین فشارخون در گروه فرد- مدار و خانواده- مدار به ترتیب از 6/21±6/157 به 9/20±132 و از 4/14±9/159 به 12±3/138 میلی متر جیوه کاهش یافت. اگرچه میانگین فشارخون بعد از مداخله در هر دو گروه نسبت به وضعیت قبل از مداخله کاهش معنی دار داشت(0005/0=p)، اما اختلاف بین دو گروه بعد از مداخله معنی دارنبود. میانگین مصرف لبنیات و میوه و فعالیت فیزیکی در هر دو گروه بعد از مداخله افزایش معنی دار داشت (001/0>p). نتیجه گیری: هر دو شیوه با تمرکز بر اصلاح رژیم غذایی و بهبود فعالیت فیزیکی می توانند روش مؤثری جهت کاهش عوامل خطرزای بیماری های قلبی-عروقی باشند.